συντριαινώ

-όω, Α

1. αναταράσσω με την τρίαινα

2. μτφ. καταστρέφω, συντρίβω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + τριαινῶ «αναταράσσω, κλονίζω» (< τρίαινα].